నేను మొట్టమొదటి సారిగా కమెరా ముందర నిల్చుంది బాగా చిన్నప్పుడు ఉహ తెలీని వయసులో. చిన్నప్పుడు చాలా మంది లాగే తిరుపతి మొక్కు ఆలస్యం అవ్వడం వల్ల కొన్ని రోజులు పిలక కట్టే వాళ్ళు.. ఆ ఫోటో మొదటి ఫోటో.. దాంట్లో నన్ను మా నాన్న ఎత్తుకుని ఉంటారు రెండో పక్క మా పక్కింటి సత్యం అన్న ఉన్న ఫోటో ఇప్పటికి మా ఇంట్లో ( మా సత్యం అన్న ఇంట్లో కూడా) గోడకి వేలాడుతూ కనపడుతుంది. ఆ తరవాత ఫోటో మా పెద్దక్క పెళ్లి లో ... దాదాపుగా ప్రతి ఫోటో లో ఉన్నా ... అప్పట్లో కలర్ ఫోటో అంటే చాలా ఖరీదు. ఆటోమాటిక్ గా కలర్ ఉండేది కాదు. దాంతో ఫోటో స్టూడియో వాడు ఒక నెల రోజులు దాదాపుగా తిప్పి కాని మన ఫోటోలు మనకి ఇచ్చేవాడు కాదు.ఆ తరవాత ప్రతి ఏడు బళ్ళో తీసే ఫోటోలు, మన నాటకాల ఫోటోలు ఏవో అన్ని ఒక డబ్బాలో ఉండేవి. కామెర అంటే సరదా ఉన్న కాని మనకి దాని అందుబాటులో లేకపోవడం వల్ల దాని మిద వ్యామోహాన్ని తొక్కి వెయ్యవలసి వచ్చింది.
నేను ఇంటర్లో ఉన్నప్పుడు బావగారు దుబాయ్ వెళ్లి పోయారు. అయన ఒక సారి సెలవలకి వచ్చినప్పుడు కెమేరా తెచ్చారు. (నాకు కాదులెండి ). ఇంకా చూసుకోండి.. మా వాళ్ళ ఇళ్ళల్లో ఎవరికీ ఎం పండగ ఉన్నా సరే మనం దాన్ని పట్టుకుని తాయారు అయ్యేవాళ్ళం. ఏప్రిల్ ఒకటి విడుదల దివాకరం లాగ అన్ని తిసేవాడిని. మళ్ళా అది కదిగించే దాగా వాళ్ళని నిద్రపోనించే వాడిని కాదు. నా బాద పడలేక (లేక వల్ల కెమేరా ఎక్కడ చెదగోదతానో అనో కాని మా అక్క సిఫార్సు వల్ల ఇంకోసారి వచ్చే అప్పుడు మా బావగారు నాకోసం యాషికా కెమెరా పక్టి కొనుకోచ్చారు . దాన్ని ఇంకా చూసుకోండి కోతికి కొబ్బరికాయ లాగ ఎడా పెదా నాలుగేళ్ళు వాడేసా ( పోకట్ మనీ సగం దానికే పోయేది). నాలుగేళ్ళ తరవాత ఫ్రెండ్ పెళ్ళికి అంతర్వేది పాలెం వెళ్లి అక్కడ ఎక్కడో మర్చిపోయి వచ్చా. ఆ దెబ్బకి ఇంకో రెండేళ్ళ వరకు కెమేరా కొనడం పడలేదు .
ఆ తరవాత ఇంకో యాషికా కొన్నాను. అది తెసుకునే అమెరికా వచ్చాను. అమెరికా తో నాతొ పాటు వచ్చినవి ఈ కెమెరా , ఇంకో ఫ్రెండ్ ఇచ్చిన వాక్ మాన్ (అది అమెరికా నుంచి వచ్చిందే ) దిగగానే నేను చూసిన న్యూ యార్క్ , ఫిలడెల్ఫియా అన్ని దీంతో తీసాను. ఆ తరవాత ఉద్యోగం లో జేరగానే వచ్చిన మొదటి జీతం తో నికోన్ కెమేరా కొన్నా.. యాషికా కెమేరా అలవాటు నికోన్ కి కొంచం కష్టమే (యషికా బరువు తక్కువ, నికోన్ బరువు ఎక్కువ ) కానీ తొందరలో బాగా అలవాటు అయ్యింది. ఇంకా కెమెరా తో బోలెడు ఫొటోస్ ఎద పెదా తెసాను. ఫొటోస్ తియ్యడం ఒక ఎత్తు అయితే వాటిని కడిగించి ఫొటోస్ తియ్యడం ఒక పని. ఇక్కడ గ్లోస్సి ఫొటోస్ తొందరగా డెవలప్ చేసేవారు కాని నేను మాట్ ఫినిష్ కావలి అనేవాడిని. దాంతో ఆలస్యం అయ్యేది (గ్లోస్సి ఫొటోస్ కాలం గడిచిన కొద్ది రంగు వెలిసే అవకాసం ఎక్కువ, మాట్ ఫినిష్ లో ఆ అవకాశం తక్కువ . ఇండియా వెళ్లి నప్పుడు మాత్రం ఆ డస్ట్ కి నా అజాగ్రత్త తోడూ కావడం తో లెన్స్ లో ఒక భాగం కొంచం పాడయింది. ఒక నట్టు ఊడిపోయింది. దాని బాగు చెయ్యడం కన్నా కొత్తది కొనడం ఇక్కడ చవుక కాబట్టి కొత్త లెన్స్ కొనుకున్నా.
పానాసోనిక్ లో కాంట్రాక్ కి పనిచేస్తున్నప్పుడు అప్పుడే కొత్తగా డిజిటల్ కమేరాలు . దాంట్లో పనిచేస్తుండటం వల్ల దాదాపుగా డెబ్బై శాతం తగ్గింపు ధరకి వచ్చింది. దాంతో దాదాపు గా ఒక పది కమేరాలు కొని స్నేహితులకి పంచిపెట్టాం. కాని అది బాగా చిన్న కమెరా .టూ మెగా పిక్షల్ కెమెరా అది అందువల్ల క్లారిటీ సరిగ్గా ఉండేది కాదు . ఆ కమెరా ఎక్కడ ఉందొ కూడా గుర్తు లేదు ఇప్పుడు. నా యాషికా కెమెరా తో పాటు అది కూడా ఇచ్చేసి ఉంటానా మా మామేనల్లుడికి ?? ఏమో...
తరవాత ఒక ఒకసారి తానా సభలకి వెళ్ళాను. అక్కడ కి వెళ్ళే ముందర డిజిటల్ కెమెరా కొనాల్సిందే అని నికోన్ డి ఇంకో డి సెవెంటీ ఎస్ కొన్నా అప్పుడే మార్కెట్ లో కి వచ్చింది అది. దాంతో పాటులెన్స్ ఇంకా బోలెడు కొన్నా.. ఆ కెమెరా బాగా జాగర్త గా నే చూసుకున్నా ... అది తిరగని స్థలం లేదు నాతొ పాటే తోకలాగా ఒకే ఒక సరి మాత్రం ఇంట్లో మర్చిపోయే వెళ్ళా... మధ్యలో ఇండియా వెళ్ళిపోతూ ఇంకో స్నేహితుడు తన నికోన్ ఇచ్చేసి వెళ్ళాడు.. దాంతో ఇంట్లో ఉన్న నికోన్ ల సంఖ్యా మూడు కి చేరింది. అన్ని ఎస్ ఎల్ ఆర్ కేమెరాలే . (ఎవరన్న చిన్న కెమెరా ఇస్తే మనకి చేతికి అనేది కాదు ఈ భారి కెమెరాలు వాడటం valla ) అలాంటి ఇబ్బంది ఒకసారి బాలయ్య గారి దగ్గర వచ్చింది . తానా లో ఒకసారి వాళ్ళ ఫ్యామిలి ఫోటో తియ్యమని అయన తన చిన్న కెమెరా ఇస్తే మనకి అది ఎలా పనిచేస్తుందో తేలిక తికమక పడి అది ఆయనకి తిరిగి ఇచ్చి నా కెమెరా తో తీసి ఆయనకి ... మెయిల్ చేసాను.
గత ఏడాదిగా కొత్త కామేరా కొనడం కోసం ఆలోచన... ఎక్కడా.. కుదిర్తేనా ఇంట్లో మూడు కెమెరాలు ఉన్నాయ్..ముందర ఒకటి అన్నా అమ్మెయి అని గోల... సరే అని చివరకి ఒక స్నేహితుడికి నా డిజిటల్ ఎస్ ఎల్ ఆర్ అమ్మేసా నిన్నే .... కొత్తది కొనాలి.. ఇంకా మార్కెట్ లో కి రాలేదు... ఈ సారి నికోన్ డి సెవెన్ తౌసండ్ కొందాం అనుకుంటున్నా ..
1 comment:
అవునూ ఇంత ఆసక్తి ఉన్నవాళ్లు ఆ ఫోటోలు కడగడం కూడా నెర్చుకొకపోయారా? మీరొక ఫోటో బ్లాగు వేరే పెట్టొచ్చుకదా.
Post a Comment