వర్షం లో న్యూయార్క్

ఈ మధ్యే చదువు కోసం మన దేశం నుంచి మా ఊరు (pittsburgh) వచ్చాడు ఒక అబ్బాయి పేరు అనూప్ . ఆ అబ్బాయి కి న్యూయార్క్ ఈ వారాంతం చూపిద్దాం అని మా స్నేహితుడు ప్రమోద్ నేను బయలుదేరాం. నాకు తెలిదు కానీ మా ప్రమోద్ కి వారాంతం వాతావరణం బాగా లేదు అని weather report లో చూసేసాడు అంట. వచ్చిన అబ్బాయి అనూప్ చెన్నై నుంచి, తెలుగు వాడే. చెన్నై లో అలవాటు ప్రకారం గొడుగు తన సంచి లో వేసుకు వచ్చాడు. ( నేను ఇండియా నుంచి వచ్చిన వాళ్ళలో అక్కడ నుంచి గొడుగు తేవడం అన్నది చూడటం మొదటి సారి సుమా. ) మా కార్ సగం దూరం వచ్చాక మా స్నేహితుడు చల్లగా రేపు thuderstroms న్యూయార్క్ లో అన్నాడు. ఆనూప్ ఏమో నేను గొడుగు తెచ్చాగా అని ఇంకా చల్లగా చెప్పాడు. న్యూజెర్సీ లో ఉన్న ఇంకో స్నేహితుడు కిరణ్ ఇంటికి వెళ్ళాం. అక్కడ మేము చేరే అప్పటికి రాత్రి పన్నెండు అయ్యింది. అప్పటికే భోరున వర్షం. మేము వెళ్ళాక తగ్డింది. నైట్ టైం న్యూ జెర్సీ నుంచి న్యూ యార్క్ చూద్దాం అని ఒక నలభై నిమషాలు డ్రైవ్ చేసి వెళ్ళాం .. వెళ్ళే అప్పుడు బాగానే ఉంది వాతావరణం అని గొడుగులు తీసుకెళ్ళ లేదు. అక్కడ బండి పార్క్ చేసి నడుచు కుంటూ వెళ్ళాం. వెళ్ళిన అయిదు నిమషాలు బాగా ఎంజాయ్ చేసాం వ్యూ. ఈ లోపల భోరున వర్షం అలా తడుస్తూ న్యూ యార్క్ ని వర్షం లో చూడటం ఒక మంచి అనుభవం. అర్ధరాత్రి ఎవరు మనలని తరమ కుండా అలా ఎంత సేపు అన్న చూస్తూ ఉండటం ఎంత బాగుంటుందో. కాని ఎక్కువ సేపు ఆ వర్షాన్ని తట్టుకోలేక గబ గబా పరిగెత్తి ఒక అపార్ట్మెంట్ బాల్కొని కింద నిల్చున్నాం . మాతో వచ్చిన ఇంకో అబ్బాయి వెళ్లి కార్ తీసుకుని వచ్చాడు. ఇంకా అందరం ఇంటికి బయలు దేరాం. ఇంటికి చేరే అప్పటికి రాత్రి మూడు అయ్యింది. వెంటనే నిద్ర పోద్దాం అంటే కుదరలేదు. కారణం మరేం లేదు. నల్లులు పీకి పాకం పెట్టాయి. వాటికీ పాపం చాలా రోజులకి కొత్త మనుషులు దొరికినట్టు ఉన్నారు, పండగ స్పెషల్ ఆఫర్ అన్నమాట.
ఆలస్యంగా పడుకోవడం వాళ్ళ శనివారం నాడు ఆలస్యంగా నే లేచాము. లేచి న్యూయార్క్ కి కార్లో వెళ్లి తిరగడం కష్టం కాబట్టి న్యూయార్క్ వరకు ట్రైన్ లో వెళ్దాం అని డిసైడ్ అయ్యాం. కార్ రైలు స్టేషన్ లో పెట్టి రైలు ఎక్కుదాం అని స్టేషన్ కి బయలు దేరాం. ఇంటి దగ్గర ఎడమ వైపు మలుపు తీసుకోకుండా కుడి వైపు తీసుకోడం వల్ల దారి తప్పి కొంచం సేపు తిరిగాం. మళ్ళా కిరణ్ కి ఫోన్ చేసి సరిఅయిన దరి కనుక్కొని. అటు వెళ్ళాం. కాని వెళ్ళే దారి అంతా సందేహమే రైలు సరి అయిన సమయానికి వస్తే దొరకదు అని. మా అదృష్టం కొద్ది అది పదిహేను నిమషాలు ఆలస్యం గా వచ్చింది (శని , ఆదివారాలు తక్కువ రైళ్ళు తిరుగుతాయి అందువల్ల ఈ రైలు కనుక అందుకోలేక పొతే ఇంకో గంట అక్కడ స్టేషన్ లో చెక్క భజనే అది మా సమస్య ) అప్పటికే వాతావరణం మన ఊటీ లాగ ఉంది. అంటే పొగమంచు సన్నగా తుపర ఎటు చూసినా పచ్చగా చాలా అందంగా ఉంది .

ప్రమోద్ టికెట్ కొన్న నలుగు నిమషాలలో నే రైలు వచ్చింది. నేను TANA కి వచ్చినప్పుడు పాపినేని శివశంకర్ గారు ఇచ్చిన సగం తెరిచిన తలుపు పుస్తకం తెచ్చుకున్నా రైలో చదువుకోడానికి. దాంట్లో ఒక్క వాన కోసం కథ చదువుతూ ఉంటే నేను కూడా న్యూయార్క్ లో వర్షం లో లిబెర్టి విగ్రహాన్ని వర్షం లో చూస్తా కదా అన్న ఆలోచన వచ్చింది.
మేము న్యూయార్క్ చేరే అప్పటికి వర్షం రావడానికి ముందర వచ్చే ఉక్క, మబ్బు లతో ఉంది. నలభై రెండో వీధి (42 nd street ) దిగి అక్కడ మమ్మల్ని కలవడానికి వచ్చే కమల్, నిత్య ల కోసం వేచి ఉన్నాం. కమల్ కి గొడుగులు తెమ్మని చెప్పాము. కమల్ న్యూయార్క్ లో ఉండటం వల్ల ఇంట్లో నాలుగు గొడుగులు ఉన్నాయ్ అని చెప్పాడు. (న్యూ యార్క్ లో ఉండే జనాలకి గొడుగులు రోజు తెసుకేల్లడం అలవాటు మన చెన్నై వాసుల లాగా) కానీ కమల్ మర్చిపోవడం వల్ల మళ్ళా వెనక్కి వెళ్లి తీసుకుని రావడానికి వెళ్ళడం వల్ల తనకి రావడం ఆలస్యం అయింది. ఈ లోపల మేము తిరగడం మొదలు పెట్టాం. కమల్ వచ్చే దాక వర్షం పాపం మా దగ్గర గొడుగులు లేవు కదా అని ఆగింది. కమల్ వచ్చిన అయిదు నిమషాలకి వర్షం మెల్లిగా మొదలు అయింది. అప్పటిదాకా రెండు డాలర్లు ఉన్న గొడుగు ఇరవై డాలర్లకి అమ్మడం మొదలు పెట్టాడు రోడ్డు పక్కన ఉన్న చైనా వాడు. మేము గొడుగు లు ఉండటం వల్ల హాయిగా తిరగడం మొదలు పెట్టాం.

నాకు , అనూప్ కి ఫొటోస్ పిచ్చి ఉండటం వల్ల వర్షాన్ని ఎక్కువ లెక్క చెయ్యకుండా ఫోటోలు తియ్యడం మొదలు పెట్టాం. ప్రమోద్ , కమల్ పాపం మాకు (లేక మా కెమెరా లకా ? ) మేము ఫొటోస్ తీస్తుంటే మాపైన వర్షం పడకుండా గొడుగులు పట్టారు . నిజం చెప్పాలి అంటే ఇద్దరికీ బోలెడు ఓపిక అండ్ మంచితనం లెండి. టైం స్క్వేర్ కి మధ్యలో ముప్పై నాలుగో విధి (34th street ) నుంచి రోడ్ మధ్యలో కుర్చీలు, బల్లలు (tables) వేసారు ఈమధ్యే. దాంతో మనం రోడ్ మధ్యలో కుర్చుని చక్కగా వచ్చే పోయే జనాలని చూస్తా ఆనందించవచ్చు. అక్కడ నుంచి time square రెండు వైపులా చక్కగా కనిపిస్తుంది. పక్కనే toys "R" us, M & M , Gap లాంటి స్టోర్స్ చాలా ఉన్నాయ్.. మేము కొంత సమయం అక్కడ తిరుగుతూ గడిపాం. అనూప్ క్లాసు మేట్ అక్కడే న్యూయార్క్ లో చదువుతున్నారు. తను కూడా కొత్తగా వచ్చారు ఇండియా నుంచి. పేరు మదన్, తను కూడా వచ్చి కలిసాడు అక్కడ. అందరం M&M స్టోర్ లో తిరిగాం. స్టోర్ బాగానే ఉంది కానీ, చిక్కల్లా ఒక్కటే.. పైకి వెళ్ళే escalator మాత్రమె పనిచేస్తుంది అక్కడా. రెండు అంతస్తులు ఉన్నా దేనికీ కూడా కిందకి వచ్చే escalator పని చెయ్యదు. ఒక రకమైన marketing tactics ఏమో మరి.

అక్కడ నుంచి బైట పడి కిందకి వచ్చాక , మదన్ పాపం పొగ తాగుదాం అనుకుని malboro cigerettes కొన్నాడు . అమెరికా మొత్తం మిద ఎక్కడ ఖరీదు ఎక్కువ అంటే సిగరెట్లు దొరకును అనగా న్యూయార్క్ అని టక్కున సమాధానం చెప్పొచ్చు. ఒక్క పాకెట్ ఖరీదు పడి డాలర్లు మాత్రమె. పాపం ఎం చేస్తాడు అలవాటు కదా తప్పదు అని దేవుడా అని కొన్నాడు (మనవాళ్ళు మాములుగా ఇండియా నుంచి వచ్చే అప్పుడు ఒక డబ్బా తెచ్చుకుంటారు సిగరెట్లు, ఇండియా బ్రాండ్లు ఇక్కడ ఖరీదే కాక దొరకవు కదా. ఈ అబ్బాయి కూడా అల తెచుకున్నాడు కాని, ఈ రోజు తీసుకురావడం మర్చి పోయాడు. ఈయన కూడా ఇండియా నుంచి గొడుగు తెచ్చుకున్నాడు )
అక్కడ నుంచి టైం స్క్వేర్ దగ్గరకి వచ్చాం. క్రతం ఏడాది లేనిది కొత్తగా అక్కడ పెట్టింది ఏంటి అంటే ఎర్ర మెట్లు . రాత్రి పుట ఆ మెట్ల కింద లైట్లు వెలుగుతూ ఒక రకమైన అందాన్ని ఇస్తాయి. ఆ మెట్లు ఎక్కి చుస్తే టైం స్క్వేర్ మొత్తం బాగా కనిపిస్తుంది. మెట్లకి ఇరు వైపులా చాలా మంది ఒక వరసలో నుల్చుని పాటలు వినడమో, పుస్తకం చదవడమో లేక పక్క వాళ్లతో మాట్లాడటమో చేస్తున్నారు. నాకు అర్ధం కాలా ఎందుకో అని. కమల్ ని అడిగా దేనికి ఆ లైన్ అని. ఆ లైన్ లో ఆ రోజు broadway shows కి మిగిలన టికెట్స్ అమ్ముతారు సగం ధరకి అని చెప్పాడు. తెలుసుగా అక్కడ broadways కి చాలా ప్రసిద్ది. ఈ సారి డిసెంబర్ లో jude law నటించిన Hamlet ప్రదర్శన కూడా ఉంది. (jude law అంటే talented mr. ripley lo dickie greenfield పాత్ర వేసారు, ఇంకో మంచి సినిమా ఈయన చేసింది Road to Perdition (2002) దిన్ని తెలుగు లో మన మోహన్ బాబు శివశంకర్ అని తీసి పడేసారు లెండి ) . ప్రస్తుతం ఎక్కడ చూసినా లయన్ కింగ్ musical బాగా ఆడుతోంది అక్కడ. ఎక్కడ చూసినా ఆ ప్రదర్శన తాలూకు ప్రకటనలే కన్పించాయి.

కమల్ అక్కడ ఉన్న john pizzaria కి తేసుకు వెళ్ళాడు. అది నిజానికి 1888 లో ఒక చర్చి. అది కాలి పోవడం తో అలాగే కనిపించేలా pizzaria ని కట్టారు. ఇది న్యూయార్క్ లో చాలా ప్రసిద్ది పొందినది. 1907 లో కట్టిన ఈ pizaaria లో ఒకే సారి నాలుగు వందల మంది దాకా తినవచ్చు. దీనికి ఇంకో ప్రత్యేకత ఉంది. అది brick oven లో చేస్తారు. ప్రతి పిజ్జా కూడా చేత్తో చెయ్యడం కూడా దీని ప్రత్యేకత. పిజా ఎలా ఉందొ నాకు తెలిదు కాని (అంటే శనివారం కదా అందుకని నేను ఒక పుటే భోజనం లెండి, అందువల్ల తినలేదు నేను ) అక్కడ సర్వర్ మాత్రం సరిగ్గా లేడు. మేము చెప్పేది సరిగ్గా వినకపోవడమే కాక ముందర తేవలిసినవి తర్వాత తేవడమే కాక , rude గా మాట్లాడాడు.

భోజనాలు అయ్యాక అక్కడ నుంచి సబ్వే పట్టుకుని statue of liberty కి బయలుదేరాం. అక్కడ మాకు స్ట్రీట్ performers కనపడ్డారు . మంచి పెర్ఫార్మన్స్ వాళ్ళది. బాగుంది. అక్కడ నుంచి ఫెర్రీ ఎక్కి liberty statue కి బయలుదేరాం. దాని చుట్టూ తిరిగి మళ్ళా వెనక్కి వచ్చాము. ఫెర్రీ లో నుంచి చూస్తే న్యూ యార్క్ చాలా బాగా కనపడుటింది . అక్కడ కాల్గేట్ వాళ్ళ పెద్ద watch కనపడుతుంది .

అక్కడ నుంచి మళ్ళా సబ్వే పట్టుకుని సెంట్రల్ పార్క్ కి బయలు దేరాం. సెంట్రల్ పార్క్ కి వెళ్ళే దార్లో కమల్ వాళ్ళ ఆఫీసు చూసాం. వాళ్ళ ఆఫీసు పైన ఉన్న అపార్ట్మెంట్ ల లో సింగెర్ బియన్సి ఉంది అని చెప్పాడు. ఆ అమ్మాయి పెళ్లి అయినప్పుడు ఆ విధి అంతా ప్రెస్ రిపోర్టర్లు తో నిండి పోయింది అని చెప్పాడు. సెంట్రల్ పార్క్ దగ్గర ఉన్న పార్క్ హోటల్ లో ఒకప్పుడు హోం ఆలోన్ సినిమా తీసారు ఇప్పుడు దాన్ని condominums గా మర్చి అమ్మేసారు. దాని కి ఇంకొంచం ముదుకు వెళ్తే సోనియా గాంధి అమెరికా వచ్చినప్పుడు నివసించిన హోటల్ ఉంది అది దాటి ముందుకు వెళ్తే కొలంబస్ సర్కిల్ . అక్కడ సింగర్ Rickey martin (Livin' La Vida Loca పాట గుర్తు ఉందా, తెలుగు లో మనవాళ్ళు పెళ్లి పెళ్లి అంది అమ్మాయి అని వెంకటేష్ బాబు పాడెసాడు ) తను ఉండేది అక్కడే, టాప్ ఫ్లోర్ లో సింగల్ బెడ్రూం కి నూట అరవై మిల్లియన్ లు అని అన్నాడు కమల్.

దారి నిండా పక్కన మనకి గుర్రం బళ్ళు (చూడటానికి బాగానే ఉన్నా కాని పక్కన నడవలెం సుమా ! కారణం మరేం కాదు. గుర్రం వేసే లద్దె బకెట్ లో ఆ గుర్రం బండి కీ తగిలించి ఉంటుంది అందువల్ల దారుణమైన వాసన) అక్కడ రిక్షా బళ్ళు కూడా ఉన్నాయ్. ఎవరు ఎక్కినట్టు కనపడదు కానీ చాలానే ఉన్నాయ్. ఒక అబ్బాయి మాత్రం మన దేశం అతను కనిపించాడు. ఎక్కువగా పార్క్ చుట్టూ లోపల తిరగడానికి వాటిని ఉపయోగిస్తారు అని చెప్పాడు కమల్.
ఆర్ వైశాల్యం 843 ఎకరాలు. దీని ప్రత్యేకత ఏంటి అంటే , దీన్లో ఉన్న ప్రతి మొక్క కూడా మనుషులు నాటిందే. ప్రపంచం లో ఒక నగరం లో ఉన్న పెద్ద పార్క్ ఏది అంటే ఇదే అని చెప్పుకొనవచ్చు. పైన ఉన్న ఫోటో చూస్తున్నారు కదా ఇది ప్రతి ఋతువు కి మారుతుంది . దీని పోస్ట్ కార్డు లాగ అమ్ముతారు . అక్కడ ఇంకా చీకటి పడటం తో పార్క్ నుంచి బైటకి వచ్చి జాక్సన్ హైట్స్ కి బయలుదేరాం. సబ్వే కి వెళ్ళే దారిలో NBC స్టూడియో చూసాము. రోజు weatherman ఎక్కడ నిల్చున్తాడో అక్కడికి పక్కనే ఉంది APPLE స్టోర్. దాంట్లో కి వెళ్ళాం. బైట ఉన్న ఉక్కకి లోపలి వెళ్ళగానే బోలెడు చల్లదనం ఏంటో హాయిగా అనిపించింది.

రాత్రి తొమ్మిది అయినా బాగా జనం ఉన్నారు అక్కడ. అది ఇరవై నాలుగు గంటలు తెరిచే ఉంటుంది అని చెప్పాడు కమల్. ఎక్కువగా IPOD లు IPHONE లో ఉన్నాయ్. IPHONE నుంచి ఎవరికన్నా ఫోన్ చేసుకోవచ్చు అనుకుంటా .. చాలా వరకు నంబర్లు కనపడ్డాయి మేము ఒక దాని BROWSE చేస్తుంటే . మదన్ ఒక్కసారి గట్టిగా తుమ్మాడు. ఇంకా చూసుకోండి చుట్టూ ఉన్న జనాలు చిల్ల పెంకుల్లా చెదిరిపోయారు. మదన్ కి పాపం ఎం అర్ధం కాలా.. (ఇక్కడ జనాలు మనం తుమ్మాము అంటే చాలు వాళ్ళకి జలుబు వచ్చేస్తుంది అని భయపడతారు ). బైటకి వచ్చాక మదన్ తనకి పని ఉంది అని వెళ్ళిపోయాడు. మేము జాక్సన్ హైట్స్ కి దారి తీసాము.

జాక్సన్ హైట్స్ ఒక రకంగా మన సుల్తాన్ బజార్ అని చెప్పుకొనవచ్చు. కిళ్ళీ కోట్లు, బట్టల కోట్లు , భోజన హోటల్ ల తో మనకి మన దేశం లో ఉన్నామా అన్న భావన కనపడుతుంది. షారుక్ ఖాన్ మొహం మనకి ప్రకటనల రూపం లో గోడల మిద కనపడుతుంది. అక్కడ సమోసా , చాట్ లాంటివి లాగించి కమల్ వాళ్ళ ఇంటికి బయలుదేరాం.
వాళ్ళ ఇల్లు ( apartment ) ఒక చిన్న ద్వీపం లో ఉంది. ఆ ద్వీపం ఒకప్పుడు జైలు గా ఉపయోగించే వారు. దాని తర్వాత దాని కొన్ని రోజులు మానసిక చికిత్సాలయంగా వాడరు. దాని తర్వాత ఇప్పుడు అపార్ట్మెంట్ లు కట్టి polution free జోన్ గా మార్చారు. ద్వీపం మొత్తం ఒక్కటే రహదారి. వీళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాలి అంటే నది ఒడ్డున నడుచుకుంటూ వెళ్ళొచ్చు. అవతల ఒడ్డు న న్యూ యార్క్ నగరం మిరుమిట్లు గొలుపుతూ కనపడుతుంది . సాయంకాలం అలా నదుకుతుంటూ వెళ్ళడం చాల చాల బాగుంది. వాళ్ళు ఉండేది పన్నెండో అంతస్తు. అక్కడ నుంచి న్యూయార్క్ చూడటానికి చాలా బాగుంది (అల కనపడే అపార్ట్మెంట్ కి అద్దె కొంచం ఎక్కువే సుమా ) వాళ్ళ ఇంట్లో భోజనం చేసాక మళ్ళా వెనక్కి బయలు దేరాం (న్యూ జెర్సీ కి ). సమయం అప్పటికే పది దాటటం వల్ల కాబ్ (అద్దె కార్ ) పట్టుకోవడం ఆలస్యం అవడం వల్ల ( కాబ్ డ్రైవర్ మాత్రం మన ఆటో వాళ్ళకి దీటుగా నడిపాడు లెండి, వెనకాల కూర్చున్న మమ్మల్ని బస్తాలు కుదేసినట్టు ఇష్టం వచ్చినట్టు చక్రం తిప్పేసాడు. ) మేము వెళ్ళే సరికి మా రైలు రెండు నిమషాలు ఆలస్యం అని వదిలేసి వెళ్లి పోయింది. (పొద్దున్న ఏదో మా కోసం ఆలస్యం గా వచ్చింది కదా అని ఎప్పుడు ఆలస్యం గా వస్తానా హమ్మ అని తిట్టింది లెండి. ) చేసేది లేక అలా గే ఇంకో ముప్పావు గంట కూర్చున్నాం. పక్కనే ఉన్న పళ్ళ రసం అమ్మే దుకాణం లో కి వెళ్తే అక్కడ మనవాళ్ళే తెలుగు విధ్యార్థులు చక్కని తాజా పళ్ళ రసం ఇచ్చారు.

రైలు వచ్చాక ఇంకో గంట ప్రయాణం చేసి న్యూ జెర్సీ వచ్చాం. వచ్చాక గాస్ (పెట్రోల్ ని ఇక్కడ ఇలాగె అంటారు లెండి) కొట్టిందాం అని చూస్తె ఒక్కడు కూడా లేడు. మరి రాత్రి ఒంటి గంట అయింది కదా. అంటే దాదాపు గా పదమూడు గంటలు రోడ్లంమాట తిరిగాం అన్నమాట. ఆ దెబ్బకి పడుకున్నాక మళ్ళా పొద్దున్నే తొమ్మిది కి సాయికిరణ్ (వినాయకుడు దర్శకుడు ) ఫోన్ చేసే దాకా మెలుకువ రాలేదు. ఇంకా అప్పుడు లేచి మళ్ళా ఒక గంట ఆగి పండగ కదా ఎం చేద్దాం అని ఆలోచించాం. సమయం చుస్తే సరి పోదు అని అక్కడ ఉన్న ఓక్ లాండ్ లో భారతీయ దుకాణాల్లో సరుకులు కొని ఇంకో భోజన శాలలో లో భోజనం చేసి తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాము గాస్ కొట్టించుకుని. (మాములుగా అమెరికా లో ఎవరి కార్ లో వాళ్ళే గ్యాస్ నింపుకుంటారు, కాని న్యూజెర్సీ లో మాత్రం ఇండియా లో లాగా వాళ్ళ మనిషి వచ్చి నింపుతారు ) .
వెళ్ళే అప్పుడు PA TURNPIKE తీసుకోవడం వల్ల పల్లె అందాలు చూడలేక పోయాం అని ఫీల్ అవ్వడం వల్ల ప్రమోద్ ఈ సారి మమ్మల్ని పల్లెల్లో నుంచి తీసుకు వెళ్ళాడు. దానికి దీనికి మూడు గంటలు ఎక్కువ సమయం డ్రైవ్ కి. అందువల్ల మేము వచ్చే అప్పటికి రాత్రి పదిగంటలు అయింది దాదాపుగా. ఇంతకూ ముందర చాల సార్లు న్యూయార్క్ వెళ్ళా ( స్వాగతం షూటింగ్ అప్పుడు, అంతకు ముందర కూడా రెండు మూడు సార్లు వెళ్ళా ను ) కాని ఈ సారి బాగా ఎంజాయ్ చేసాను. చుట్టూ ఉన్న స్నేహితుల వల్ల కావచ్చు అది.